برانکوویچ ایوانکوویچ و معجزه تا فینال

پروفسور کروات وقتی آمد تا ویرانه پرسپولیس را در اختیار بگیرد شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که آن تیم 4 سال بعد به فینال لیگ قهرمانان آسیا برسد.

به گزارش راسخون به نقل از ورزش سه، هیچ‌کس به خانه نمی‌رفت، گوشی ها را در دست گرفته بودند، انگار می‌دانستند که این روز قرار است تا ابدیت بماند، به شکل خاطره ای بسیار فراتر از پست، استوری‌ها و تماس‌هایی که  لوکیشن ورزشگاه آزادی را نشان می‌داد، که همه دوست دارند، این لحظه‌های شادی را با همه آن‌هایی که می‌شناسند و در ورزشگاه حضور نداشتند  تقسیم کنند، همه آنها هم بخشی از تاریخ بودند، بخشی از تاریخ شدند.

برانکو ایوانکوویچ به ایران بازگشته بود؛ امکانات همان امکانات همیشگی و جنگ‌های مدیریتی مانند همیشه داغ و سوزان اما در اوج درگیری‌ و گرفتاری‌های باشگاه او باید کاری می‌کرد تا پرسپولیس تهران جان بگیرد، نه برای بالای سر بردن جام بلکه برای بقا! برای باقی ماندن نام پرسپولیس در ذهن میلیون‌ها هواداری که با کلافگی در حال مبتلا شدن به فراموشی بودند!
 

مرگ هادی مبدا همبستگی برای موفقیت سرخ‌ها


مرد کروات در فصل بعد و در همان روزهای ابتدایی با سخت‌ترین و دراماتیک‌ترین چالش‌ها روبرو شد؛ باخت‌های پیاپی و از دست دادن کاپیتان محبوبش، هادی نوروزی. خواب ابدی کاپیتان، عجیب‌ترین اتفاق ممکن برای مردانی بود که می‌خواستند آشتی دوباره‌ای با هواداران برقرار کنند. مبدا تحول برای برانکو و پرسپولیس هم از همان زمان ثبت شد. همان روز تیم غمگین و افسرده سرخپوش، این فقدان را تبدیل به یک عامل کلیدی برای تحول و موفقیت کرد. پرسپولیس قهرمان لیگ شد، آن را تکرار کرد و اکنون هم به فینال آسیا رسید؛ با تمام سختی‌ها و مشکلاتی که در این راه متحمل شد.

 

اینجا جای بهانه و اعتراض نیست


در پرسپولیس برانکو خبری از غرور، بهانه و اعتراض نیست. این تیم نه به دیگران گوش می‌دهد و نه حتی به‌خودش! دلایل زیادی وجود دارد که قرمزها را از تعقیب بزرگ‌ترین آرزوهای‌شان دلسرد کند اما در محدوده زمین فوتبال، آنها به سازهای کوک نشده پشت می‌کنند و به جز صداهایی که برای پیروزی‌شان بلند شده‌اند، هیچ صدای دیگری نمی‌شنوند. در زندگی همه آدم‌ها، یک گردنه‌ی خطرناک  وجود دارد که یا به سلامت از آن می‌گذرند یا به پایین سقوط می‌کنند. پرسپولیس تا امروز سختی‌ها را پشت سر گذاشته تا در این جایگاه ایستاده باشد. پسران سرخپوش، به سلامت از آغوش چندین و چند اتفاق خطرناک عبور کرده‌اند؛ «محرومیت از 2 پنجره نقل و انتقالات» به تنهایی می‌تواند هر باشگاهی را زمینگیر کند اما پرسپولیس هنوز روی پاهایش ایستاده و قصد تسلیم‌شدن ندارد. آنها همه ی قدم‌ها را با موفقیت برداشته‌اند و حالا نوبت به آخرین قدم‌ها برای رسیدن به یک موقعیت تاریخی است؛ وقت نخستین قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا. رویای دور از دسترس همه نسل‌های تاریخی و اسطوره‌ای باشگاه اما در یکقدمی برانکو و پسرانش است.
 

پرسپولیس برانکو بدون قهرمان دوران نیست


بیشتر ستاره‌های پرسپولیس متعلق به نسلی هستند که می‌گویند «نسل بدون قهرمان» است؛ نسلی که می‌گویند هیچ‌کس در آن «جهان‌آرا» نخواهد شد. اما جهان‌آراها در تیم برانکو عرض اندام کرده‌اند. قهرمانانی که ناباورانه میلیون‌ها نفر را در شادی عمیق فروبرده‌اند. آنها بیشتر از هر تیمی، با نظم دنیای فوتبال جنگیده‌اند و ساختارهای ذهنی زیادی را تغییر داده‌اند. یک نگاه ساده به این تیم، کافی است تا متوجه باشیم در فوتبال، همیشه قدرت و ثروت تعیین‌کننده‌ترین به شمار نمی‌روند.
 

پرسپولیس، فینالیست با دستانی خالی؟


پرسپولیس در یک فصل کاملی که از محرومیتش از حضور در نقل و انتقالات گذشته، ستاره‌های مثل طارمی، مسلمان، محرمی، احمدزاده و امیری را از دست داد و رفتن هر کدام از آنها می‌توانست بخشی از وجود پرسپولیس را به داخل خودش بکشد اما تبدیل شد به جاپاهایی تا برانکو و شاگردانش پا در راه حماسه‌آفرینی بگذارند. پرسپولیس برانکو بیشتر آنقدر جلو رفت که حالا همان‌جایی است که باید باشد؛ یعنی فینال آسیا.

روا نیست بگوییم پرسپولیس با دستان خالی فینالیست شده. این تیم دستان پری دارد از آدام همتی و شایان مصلح و طاهرخانی گرفته تا سیدجلال و بیرانوند و علیپور. معجزات این روزهای پرسپولیس در حماسه پنجره‌های بسته، چیزی نیست جز تلاش بیشتر بازیکنان و تعهد و تدبیر برانکو.
 

برانکوویچ ایوانکوویچ و معجزه تا فینال


مردی که نشان داد علیرغم دریافت دیرهنگام مطالبات می‌توان غر نزد و بهانه‌جویی نکرد و از پنجره بسته پرواز کرد و موفقیت شکل داد. برانکو قطعه گمشده پازل پرسپولیس بود که حماسه تاریخی باشگاه را با دستانش نوشت. او از بدیهیات فوتبال این تیم یگانه را ساخت. اصول بدیهی چون «موفقیت تیم فراتر از هر چیزی است». برانکو برای پرسپولیس فقط یک مربی ساده با دو قهرمانی نبود، او به سوپرمنی تبدیل شد که سرخ‌ها را از فرش به عرش رساند. اگر با شخصی در تیم مشکل داشته باشد بدون تخریب شخصیت عذر او را می‌خواهد و برای تثبیت خودش بازی رسانه‌ای و روانی راه نمی‌اندازد و به جای آن نشان می‌دهد که سردارانی برای ارتش بزرگ می‌سازد. ممنونیم آقای برانکو ایوانکوویچ که این تیم دوست‌داشتنی را نفر به نفر ساختید و قدردان هستیم که با دست و نیمکت خالی ایران را بالاخره به فینال رساندید. همه اکنون منتظرند این جشن در شب بازی فینال هم تکرار شود و پروفسور ایوانکوویچ این مسیر را با قهرمانی تیمش به پایان برساند.


به قلم: آرتین چراغی
 

مطالب مرتبط
برانکو در کنفرانس خبری بعد از بازی پرسپولیس و السد: حرکات بیرانوند شگفت‌انگیز بود
در پی صعود پرسپولیس، رضا صادقی ترانه پرسپولیس را بازخوانی کرد/فیلم
فریرا در کنفرانس خبری پس از بازی السد و پرسپولیس: بیرانوند در کلاس جهانی است